ဘေလာ့ေဒး ( ၂၀၁၁ )

ကၽြန္ေတာ္ ၄လသားအရြယ္တုန္းကေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့အကိုက ၄ ႏွစ္ကြာေတာ့ အေမ မအားတဲ့ခ်ိန္ေတြဆို ကၽြန္ေတာ္အိပ္ေနလွ်င္ျဖစ္ျဖစ္၊ ႏုိးေပမဲ့ ရစ္မေနတဲ့အခ်ိန္ေတြဆို ေစာင့္ၾကည့္ဘို႕ တာ၀န္ယူရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕တရက္ ကၽြန္ေတာ္ႏိုးေနျပီး အုအုအဲအဲ လုပ္ေနခ်ိန္မွာ သူက ျမဴဖို႕ၾကိဳးစားပါတယ္။ သူတတ္သမွ် မွတ္သမွ်ေပါ့။ “ ေခါင္းတုန္တုန္ လည္တုန္တုန္ေရ႕.. ေခါင္းတုန္တုန္ လည္တုန္တုန္ေရ႕..”တဲ့ ။ ၄လ သားဆိုေတာ့ ဇက္က မခိုင့္တခိုင္ လက္ေတြေျခေတြကလဲ သန္သန္စြမ္းစိမ္းမရွိေသးေတာ့ သူက တုန္ခ်ိတုန္ခ်ိလို႕ပဲ ျမင္ေနတာေပါ့။

အခု ကိုညိမ္းႏိုင္က ဘေလာ့ေဒးအတြက္ တက္ဂ္လုပ္တယ္ဆိုတဲ့ စာဖတ္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ အဲဒီ့ “ ေခါင္းတုန္တုန္ လည္တုန္တုန္ေရ႕.. ေခါင္းတုန္တုန္ လည္တုန္တုန္ေရ႕..” ဆိုတဲ့အသံ ကိုပဲ ျပန္ၾကားမိေနပါတယ္။

ေရးမယ္ဆိုေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေရွ႕က ေရးထားၾကတာေတြကိုလိုက္ဖတ္ပါတယ္။ သိရတာကေတာ ဒီႏွစ့္မွာ ကိုေအာင္ ( ပ်ဴႏိုင္ငံ) က စတင္လွံဳ႕ေဆာ္ေပးပါတယ္တဲ့။ ေနာက္ ရို႕ ကေနျပီး ဘယ္လိုေရးေလ့ရွိတယ္ဆိုတာကို အေသးစိတ္ ရွာရွာေဖြေဖြ ေဖၚျပထားပါတယ္။ အဲ့ဒီအတိုင္းပဲ ပံုစံဖြဲ႕ ေရးပါရေစ။

ဘေလာ့ေတြေရးတဲ့သူေတြမွာ တခ်ိဳ႕က သိထား တတ္ထားတဲ့ ပညာရပ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ကို ေစတနာေတြနဲ႕ ေရးၾကျပီး၊ ရင္ဘတ္ၾကီးနဲ႕လာျပီး ရသအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေသသပ္လွပစြာဖြဲ႕ၾကသူမ်ား၊ ေနာက္ ကဗ်ာမ်ားကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၾကသူ ကဗ်ာေရးဖြဲ႕ေနၾကသူမ်ား၊ တေန႕တာအေၾကာင္းေလးမ်ားကို ဒိုင္ယာရီသဖြယ္ ႏွစ္လို႕ဖြယ္ ေရးၾကသူမ်ား၊ သီခ်င္းႏွင့္ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ စားစရာေလးမ်ားအေၾကာင္းေရးေနၾကသူမ်ား၊  သိၾက ၾကားရသည္မ်ားကို ေ၀မွ်ေပးေနတဲ့ သတင္းေရးသူမ်ားမ်ား စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေနၾကပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ ဒီဘေလာ့ရြာၾကီးကို မင္းက ဘာေတြမ်ား ယူလာပါသလို႕ေမးရင္ ကၽြန္ေတာ့ပံုက အရင္ဆံုး ဒီလိုျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။

ေနာက္ အက်ီ အိပ္ကပ္ေတြႏွုိက္ၾကည့္လိုက္၊ ေဘာင္းဘီအိပ္ကပ္ေတြစမ္းၾကည့္လိုက္ ၊ ဟိုရွာသလိုလို ဒီရွာသလိုလိုနဲ႕ အေတာ္ဗ်ာမ်ားျပေနျဖစ္မွာပါပဲ။ ေရးေနတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္ အေၾကာင္းမ်ား၊ ကၽြန္ေတာ့ဇနီးက သူမအေတြးဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႕ သားအေၾကာင္း မွတ္မိေနစရာေလးမ်ားကို ေရးေနျဖစ္တာပါပဲ။ ဒီေတာ့ ဖတ္လို႕ အဆင္ေျပရံုကိုပဲ ၾကိဳးစားေရးေနရတဲ့ အားထုတ္မွဳ႕ကိုသာ ေကာက္ရိုးတမွ်င္လိုပဲ ဖက္တြယ္ထားရပါတယ္။

အရင္တုန္းက ဘေလာ့တခု ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ စိတ္ေျဖရာ ကေန ေ၀း..စိတ္ေျဖ ဆိုျပီး နာမည္ေျပာင္းေရးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီဘေလာ့ကေတာ့ ေရးလို႕ သက္တမ္းတႏွစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ပ်က္သြားပါတယ္။ အခု ဒီဘေလာ့ေလးေတာ့ အဲဒီလိုမျဖစ္ေအာင္၊ ေရရွည္ေလးတည္တံ့ေအာင္ က်ိဳးစားေနမိပါတယ္။

မွတ္မိပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့တခုလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ဆီမွာ အကူအညီတခုေတာင္းဖူးပါတယ္။ သူက လိုအပ္တာ ကူညီရင္း တလက္စထဲ ဘာသတိေပးလဲဆိုေတာ့ မင္းသတိေတာ့ထားေနာ္.. သိပ္ျပီးစိတ္နစ္မသြားေစနဲ႕၊ No Turning Point ကိုသတိထား၊ ျပီးရင္ရပ္ဖို႕မလြယ္ေတာ့ဘူးတဲ့။

 အခုေတာ့ သူ႕ကို အရပ္ဟာသတခုနဲ႕ ျပန္ေျပာရလိမ့္မယ္။ မူးေနတဲ့သူတေယာက္က ေျပာတာ  “ မင္းတို႕အရက္ကြာ  စြဲတယ္.. စြဲမယ္နဲ႕ ငါေသာက္လာတာျဖင့္ ၁၀ႏွစ္ေတာင္မကေတာ့ဘူး.. ဘယ္မွာစြဲလို႕လဲ ”  တဲ့။

ဘယ္ေတြေရာက္ျဖစ္သလဲဆိုတာကေတာ့ အျမဲေရာက္ျဖစ္တာက ကၽြန္ေတာ့ ဘေလာ့စာရင္းထဲကအတိုင္းပါပဲ။ အသစ္ညႊန္းဖို႕ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က လပိုင္းပဲရွိေသးတာဆိုေတာ့  သူလဲအသစ္ ကိုယ္လဲအသစ္ေပါ့။ အဲဒီ့ဘေလာ့ေတြကေတာ့

Let me think... ( မိသားစု အေၾကာင္းနဲ႕ သူ႕အေတြးေတြကို တိုတိုရွင္းရွင္း ရိုးရိုး ေရးေနေသာ သူငယ္ခ်င္းတဦး)

သနပ္ခါးေမ ( အမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္ သိသင့္တာေတြကို ေစတနာမ်ားစြာနဲ႕ ရွာေဖြတင္ျပေနသူ )

ေက်းဇူးတင္မိသူေတြကေတာ့ ဒီဘေလာ့ကို ေစတနာထားျပီး လူသိေအာင္ ဘေလာ့စာရင္းမွာ တင္ေပးခဲ့ေသာ ကိုညီလင္းသစ္၊ ကိုညိိမ္းႏိုင္၊ ကိုမန္းကိုကို၊ အျပံဳးပန္း၊ မျမတ္ၾကည္၊ လိုအပ္တာရွိလွ်င္ ခင္မင္စြာ ေျပာျပေပးေနေသာ မခင္ဦးေမႏွင့္ ေပါက္ႏွင့္  တို႕ပါပဲ။ ထို႕အတူ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ဖတ္ကာ အားေပးတတ္ေသာ မရီတာႏွင့္ တစကၠန္႕မွ်ကအစ အျမဲမျပတ္ လာေရာက္ဖတ္ၾက အားေပးၾကသူမ်ားကိုလဲ အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။

မည္သည့္ လိုအပ္ခ်က္မဆို ေထာက္ျပ လမ္းညႊန္ေပးၾကပါ။

ဒါနဲ႕ ဘေလာ့ေဒးေရွ႕မွာ ဟဲပီးတို႕ ဂြတ္ တို႕ဘာတို႕တပ္လို႕ရမလားေတာ့မသိ၊ ရရင္ေတာ့ မဂၤလာရွိေသာ ဘေလာ့ေဒးပါလို႕  ဗ်ိဳးဟစ္ခ်င္မိပါတယ္။