… စရန္ …

သိေသာ၊ တတ္ေသာ၊ နားလည္ေသာ သူေတြကေတာ့ မင္းႏွယ္ကြယ္၊ ဒီအေၾကာင္းမ်ား တဖြဲ႕တႏြဲ႕ ေရးေနရတယ္လို႕ စသည္ျဖင့္ ေျပာေတာ့မွာေသခ်ာသည္။ တျခားမၾကည့္ႏွင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ၅ ႏွစ္ခန္႕က သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ဘာေျပာခဲ့သလဲဆိုေတာ့ စကၤာပူဆိုတာၾကီးဆီကို မေသခင္ တေခါက္ေလာက္ေတာ့ ေရာက္ဖူးခ်င္တယ္တဲ့။ အခု အဲဒီသူငယ္ခ်င္းကိုယ္တိုင္က တခါတေလ အြန္လိုင္းမွာေပၚလာျပီး ေဟ့ေရာင္ .. ေနာက္လထဲ ပိတ္ရက္မ်ားမ်ားရႏိုင္စရာရွိလို႕ စကၤာပူကို လည္ရင္းပတ္ရင္း ေစ်း၀ယ္ထြက္ရေကာင္းမလား စဥ္းစားေနတယ္လို႕ တိုင္ပင္သလိုလုိ ၾကြားသလိုလိုလုပ္ေနတတ္ျပီ။

ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ခရီးစဥ္ရဲ႕ စကၤာပူေလဆိပ္ေရာက္ ခဏနား..ေနာက္ေလယာဥ္စီး ရန္ကုန္ေရာက္ အပိုင္းကို ေျမေၾကာရွံဳ႕ရင္း ကဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရန္ကုန္ေရာက္ပါျပီခင္ဗ်ား.. လို႕ လုပ္ရေတာ့မည္။ သို႕မဟုတ္လွ်င္ ဟာသတပုဒ္ ဖန္တီးခဲ့သူကို ထိုဟာသ တျခားေနရာမွာ ျပန္ၾကားခဲ့သူက မိန္ေရရွက္ေရ ျပန္ေျပာကာ ရီျပေနသကဲ့သို႕ရွိမည္။

အေတာ္ေတာ့ အားတင္းရသည္။ စိတ္ဆိုတာက နားလည္ရခက္သည္။ ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီတေခါက္ အဲဒီ့ေလဆိပ္ေရာက္တဲ့အထိ ဓါတ္ပံု တပံုမွ မရိုက္။ သစ္ခြပင္ေတြနဲ႕ အျမဲလွပေနတဲ့ ပန္းျခံေရွ႕က ခံုမွာ ထိုင္ေနေတာင္ ပန္းျခံကို သိပ္စိတ္မ၀င္စား။ အရင္အေခါက္ေတြတုန္းကေတာ့ ဒီပန္းျခံေနာက္ခံထားျပီး ပန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ဇနီးပံု၊ သားပံုေတြလွည့္ပတ္ရိုက္၊ ေနာက္ထပ္တေခါက္ တေယာက္ထဲလာခဲ့တုန္းက ပန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ဟိုဘက္ကလွည့္ရိုက္ ဒီဖက္ကလွည့္ရိုက္နဲ႕ ေနခဲ့ဖူးသည္။ ျပီးေတာ့လဲ အဲဒီ့ပံုေတြ ကြန္ျပဴတာထဲ သိမ္းထားျခင္းျဖင့္သာ အဆံုးသပ္သြားသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အခုအၾကိမ္မွာ အာရံုမ၀င္စားေတာ့။

ဒီလိုပဲ ေၾကာေပးထိုင္ေနရင္း ေရွ႕က လမ္းဆံုမွ ဥဒဟို သြားေနတဲ့ ခရီးသယ္ေတြပဲ ေငးေနမိသည္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေလယာဥ္တစီးက ခရီးသယ္တစု လာေနတာေတြ႕ပါတယ္။ ၾကည့္ရတာ ေျပာင္းစီးရမဲ႕ ေလယာဥ္အခ်ိန္နဲ႕ သိပ္ကြာပံုမရ။ တစီးလံုးနီးပါး အေတာ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္လာၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီအထဲက အသက္၅၀နီးပါး အမ်ိဳးသားႏွစ္ေယာက္က မေျပးရံုတမယ္ ေျခလွမ္းေတြနဲ႕ လာကာ ကၽြန္ေတာ့္နံေဘးက ထိုင္ခံုမွာ သူတို႕အိတ္ေတြ လာတင္ပါတယ္။

တေယာက္က အိတ္တင္ျပီးတာနဲ႕ ေနာက္က ပန္းျခံကိုသြားျပီး ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ေနပါတယ္။ ေနာက္ဘိုးေတာ္ကေတာ့ သူ႕အိပ္ထဲ ျပာယာျပာယာနဲ႕ႏွိက္ရွာေနရင္း ပါးစပ္က “ Where the hell is my video camera..” ဆိုတာကို တတြတ္တြတ္ရြတ္ရင္းနဲ႕ပါ။ ရွာေတြ႕သြားမွ ပန္းျခံတပတ္လည္ ဗီဒီယိုရိုက္၊ ေနာက္ႏွစ္ဦးသား ျပန္လာ၊ အိတ္ေတြသယ္ကာ ေလယာဥ္ဂိတ္ဆီ အေသာႏွင္ပါတယ္။ ဒါကိုျမင္ရေတာ့ ကၽြန္ေတာ့စိတ္ထဲ ေရာက္တုန္း ဓါတ္ပံုမရုိက္မိခဲ့ရမွာကို လုပ္သင့္တာပဲ မလုပ္မိသလိုလို၊ ႏွေျမာသလိုလို ျဖစ္လာျပီး တပံုႏွစ္ပံုေလာက္ ရိုက္.. ေနာက္ သက္ပ်င္းခ်ကာ ျပန္ထိုင္ လုပ္မိသြားပါတယ္။ အခုလဲ ေျမေၾကာရွံဳ႕ေတာ့မယ္ ဆံုးျဖတ္ေတာ့ အဲဒီတုန္းကလို ခံစားမိျပန္ပါရဲ႕။

ကုကၠိဳတံုး လုပ္ရေကာင္းမလားလို႕ေတာ့ တခါတေလ စဥ္းစားမိပါတယ္။

ကုကၠိဳတံုးဆိုတာက အေမက ကၽြန္ေတာ္တို႕ညီအကိုေတြကို ခိုင္းခ်င္ ႏွိဳင္းခ်င္ရင္ သံုးတဲ့ပံုျပင္က စကားပါ။ အတိုခ်ဳပ္ကေတာ့ဗ်ာ လူတေယာက္က ကုကၠိဳတပင္ကိုလွဲတယ္ဗ်ာ၊ ျပီးေတာ့ ပင္စည္တပိုင္းကိုျဖတ္ ထမ္းျပီးအရပ္ထဲ လွည့္ေရာင္းတယ္။ ကုကၠိဳတံုး.. ကုကၠိဳတံုး.. လို႕ ေအာ္ရင္းေပါ့။ ဒါကိုျမင္တဲ့ ေနာက္တေယာက္က သူျဖတ္ျပီးသား က်န္တဲ့ပင္စည္ အဖ်ားပိုင္းကို တတံုးျဖတ္၊ အဲဒီ့လူ ေနာက္ အေသာေလးလိုက္၊ မွီလာေတာ့ ေရွ႕ကလူက ကုကၠိဳတံုး.. ကုကၠိဳတံုး.. လို႕ေအာ္ရင္ သူကေနာက္ကေန ေရွ႕ကဟာနဲ႕တျဖတ္ထဲ.. ေရွ႕ကဟာနဲ႕တျဖတ္ထဲ.. လို႕ လိုက္ေအာ္ပါတယ္။ ေရွ႕လူေရာင္းရရင္ သူလဲ တျဖတ္ထဲကဆိုေတာ့ ေရာင္းရမွာပဲလို႕ ေသခ်ာေပါက္ အေတြးနဲ႕ေပါ့။ ထားပါေလ သူေရးတာ ေကာင္းလို႕ ၾကိဳက္ေပမဲ့ ကိုယ့္က်ဖတ္ရတာ ပ်င္းစရာၾကီးေနမွာပါ..

ေနာက္တနည္းက ခပ္ေသာေသာေလး စိတ္၀င္စားေအာင္ ေရးတဲ့နည္း။ သို႕ေသာ္ ထိုသို႕ေရးႏိုင္စရာအျဖစ္ကလဲ မ်ားမ်ားစားမရွိ။ တခုပဲရွိသည္။

ေန႕လည္စာ စားမယ့္ၾကံေတာ့ ဆိုင္ေတြၾကည့္ရင္း တဆိုင္ကို မ်က္ေစ့က်သြားသည္။ ယိုးတယားအစားအစာရသည့္ဆိုင္။ ဆိုင္က မီႏူးရလာေတာ့ အဖံုးက စိတ္၀င္စားစရာ။ Combo Meal ၄ မ်ိဳးုကို ေအာ္ဖာလုပ္ထားတာ။ ဓါတ္ပံုေတြကလဲလွ၊ ေနာက္ ေစ်းကလဲ ဘယ္လို တြက္တြက္ တန္ေနသည္။ သို႕ႏွင့္ Combo Meal ၂ မ်ိဳးကို ေရြးမွာလိုက္သည္။

Combo Meal တခုက အသားျပားၾကီး ၄ ျပားေလာက္ကို လွေနေအာင္ထပ္ထားသည္ကို ေအာက္မွာ ခပ္ျဖဴျဖဴထမင္းကဲ့သို႕အရာ ( Depth နည္းနည္းနဲ႕ ရိုက္ထားေသာေၾကာင့္ အသားျပားေလးငါးခ်ပ္သာ ထင္းေနျပီး ေအာက္က ျဖဴျဖဴေလးေတြက မျပတ္သား၊ နာမည္ေသခ်ာေတာ့ မဖတ္မိ၊ ယိုးတယား အစားအစာေပၚ ယံုၾကည္မွဳ႕ရွိသည္၊ စားေကာင္းမည္ေသခ်ာသည္ )၊ ေနာက္ ဒမ္းဆမ္းက ၂ ခု၊ လက္ဖက္ရည္။

ေနာက္တခုက ရွင္းသည္၊ ေခါက္ဆြဲရယ္၊ အသားမံေၾကာ္ႏွစ္ခုရယ္ လက္ဖက္ရည္ရယ္။

လာခ်ေပးေတာ့ ေခါက္ဆြဲကေတာ့မွန္သည္၊ ေနာက္တခုက ယိုးတယားဆန္ျပဳတ္ခြက္။ ခ်က္ခ်င္းျပန္ေခၚကာ လြဲေနတယ္၊ ငါတို႕မွာတာက ဒီဟာဆိုျပီး ပံုေထာက္ျပေတာ့ စားပြဲထိုးမက အသားျပားေတြက အထဲထဲမွာတဲ့။ ဒီေတာ့မွ စာျပန္ဖတ္ေတာ့ ဟုတ္ပါ့၊ ဆန္ျပဳတ္မွ ဆန္ျပဳတ္အစစ္။ မသိလို႕ေနာ္လို႕ ေျပာကာ စားပြဲထိုးမ ျပန္သြားမွ စားရင္း ေျပာျပီး ႏွစ္ဦးသားရယ္ၾကရင္းနဲဲ႕ေပါ့။

အရသာက တကယ္ေကာင္းပါသည္၊ စင္းထားေသာ အသားစေလးမ်ားကိုလဲ ပံုမွာျပထားသည္ႏွင့္ ကြဲေန၊ နဲေနသည္ကိုလဲ ေထာက္မျပလိုေတာ့။ ေငြရွင္းေတာ့မွ စိတ္ညစ္ရသည္။ ေတာင္းသည့္ေငြသည္ Combo Meal ေတြမွာ စာလံုးအနီႏွင့္ အၾကီးၾကီးေရးျပထားေသာ ေငြႏွင့္ သိသိသာသာကြာေနသည္။ ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ ၀န္ေဆာင္ခ၊ အခြန္၊ ေနာက္ ျပန္ထုတ္လို႕ရေသာ ေနာက္ထပ္ ထပ္တိုးေငြ၊ ျပန္ထုတ္ေပးႏိုင္မွေတာ့ ဘာလို႕မ်ားထည့္ေပါင္းထားလဲ မသိလို႕ ေျပာရင္ ညံ့ရာက်မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မေျပာလိုေတာ့။

ဒီေတာ့ ဒီအေၾကာင္းကို ဟာသစြက္ေရးလွ်င္ ကိုယ္ညံ့သည္ကလဲ ဗူးေပၚသလို ေပၚသြားမည္ကို စိုးရိမ္ရသည္။ မျဖစ္ေတာ့။ ပညာေပး အေနနဲ႕ တမ်ိဳးေျပာင္းေရးခ်င္လွ်င္ေတာ့ျဖစ္မည္ထင္သည္။ ဆိုပါေတာ့ စကၤာပူဆိပ္ေရာက္လွ်င္ တခုခုစားမည္ၾကံပါက ေအာက္ပါ အခ်က္မ်ား အရင္ သတိထားဖို႕လိုပါသည္ အစခ်ီျပီး အခြန္၊ ၀န္ေဆာင္ခ၊ ေလဆိပ္မွာ ရီဖန္းလုပ္ႏိုင္ေသာ အခြန္အေၾကာင္း အေသးစိတ္ေရး။ ပံုမွာျပထားတာနဲ႕ ဟင္းခြက္ႏွင့္ အရသာတူမည္ျဖစ္ေသာလဲ ပံုစံကြဲလြဲႏိုင္သည္ကို ေမွ်ာ္လင့္ထားဖို႕လိုေၾကာင္း။ ၀န္ေဆာင္မွဳ႕စားရိတ္ကို ေရွာင္လႊဲခ်င္လွ်င္ ကိုယ္တိုင္ ေငြေခ်၊ ကိုယ္တိုင္ယူစနစ္မ်ားရွိေသာ တခ်ိဳ႕ဆိုင္မ်ားမွာ စားေသာက္သင့္ေၾကာင္းေပါ့။ သို႕ေသာ္ ေရးစရာ နဲေနေသးသည္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္ပါသည္။ တိုတုိပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ စကၤာပူေလဆိပ္မွာ ခနနား၊ ေနာက္ ေလယာဥ္ရန္ကုန္သို႕စီး၊ ေလယာဥ္ေပၚတြင္ ေကၽြးတာစား၊ တိုက္သည္ေသာက္၊ တိမ္ေတြေငး ကာ ေနရာ သိပ္မ်ားစြာမၾကာလွ.. ရန္ကုန္သို႕ ေရာက္ရွိသြားပါသည္။

တိုႏိုင္သမွ်တိုေအာင္ ေခါင္းစဥ္ကိုပါ စကၤာပူ ရန္ကုန္ ခရီး ေတြဘာေတြ မလုပ္ေတာ့၊ တိုတိုပဲ စရန္လို႕ ေပးလိုက္ပါသည္။