ပ်င္းစရာ ( ၂ )

           ေႏြဦးတဲ့ ..ကဲ ေရွ႕ေလွ်ာက္ ဒူဘိုင္းမွာ ပိုပ်င္းစရာေကာင္းပါေတာ့့မယ္။

အခုမွမွ တေရးႏိုးလာျပီလားလို႕ေမးၾကပါလိမ့္မယ္။ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေႏြဦးကျပီးတာၾကာလို႕ မိုးေတာင္၀င္ေတာ့မယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီမွာက ေႏြဦးပဲရွိပါေသးတယ္။ အခုေနတာက ရာသီဥတုႏွစ္ခုပဲရွိတဲ့ တိုင္းျပည္ပါ။ ေႏြရယ္ ေဆာင္းရယ္ပဲရွိတဲ့ တိုင္းျပည္ေလ။

ဒီေတာ့ ေႏြဦးဟာ ဘယ္လိုေနလဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္ တက္သုတ္ရိုက္ျပီး လည္ခ်င္ရာ သြားခ်င္ရာ သြားရတဲ့အခ်ိန္။ ေနာက္ဆိုရင္ ပူေတာ့မွာမို႕ ပင္လယ္ကမ္းေျခသြားတာတို႕၊ ကႏ ၱာရအလယ္ ဆာဖာရီထြက္တာတို႕ ဟိုျမိဳ႕ဒီျမိဳ႕သြားတာတို႕ စတဲ့ လုပ္ခ်င္တာေလးေတြကို မပူခင္ အကုန္ေလွ်ာက္လုပ္ထားျဖစ္ပါတယ္။

ပူျပီဆိုရင္ေတာ့ အိမ္ ( အဲယားကြန္းေအာက္ )၊ အလုပ္အသြားအျပန္ ကားထဲ ( အဲယားကြန္းေအာက္ )၊ အလုပ္ ( အဲယားကြန္းေအာက္ )၊ ေစ်း၀ယ္ ( အဲယားကြန္းေအာက္ )၊ ေနာက္ဆံုး Bus ေတြေစာင့္ရင္ေတာင္ Bus Stand က ( အဲယားကြန္းေအာက္ )၊ တေနရာက တေနရာ အကူးအေျပာင္းေလာက္ပဲ သဘာ၀နဲ႕ထိေတြ႕ရတဲ့ေနရာ။ အဲဒီလိုလဲ မေနလို႕မရ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေရွ႕ေလွ်ာက္ ပိုပ်င္းစရာေကာင္းပါေတာ့့မယ္ လို႕ေျပာတာပါ။

Bus Stand ( Bus Station )

ေရာက္ခါစက ဒီအပူဒါဏ္ကို ေတာ္ေတာ္နဲ႕အသားမက်ခဲ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္လဲ အညာေဒသ ပူတဲ့ေနရာမွာ ေနခဲ့ရသူပါပဲ။ သို႕ေပမဲ့ ညေန၊ ေမွာင္သြားလို႕ အျပင္ထြက္ရင္ အေတာ္သိသိသာသာ ေအးေနျပီ၊ ေနေရာင္ေပ်ာက္သြားျပီး မၾကာခင္ သိသိသာသာ အပူခ်ိန္ ေလွ်ာ့သြားတတ္တယ္ေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ ေရာက္စ တေနကုန္ အခန္းေအာင္း၊ ေနာက္ ညပိုင္းေရာက္လို႕ အျပင္ထြက္ရင္ တခါးဖြင့္လိုက္တာနဲ႕ ေန႕ခင္းကအတိုင္း ပူေနဆဲျဖစ္ေနတာကို စိတ္ထဲက လက္ကိုမခံႏိုင္တာ။ တႏွစ္စာ အပူခ်ိန္အတက္အက်ေတြက..( တေန႕တေန႕ ေနေရာင္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြရယ္ ေနာက္ မိုးေရခ်ိန္ကိုပါ သတိထားၾကည့္ေပးပါ။ )

အပူခ်ိန္ေတြကိုၾကည့္ရင္ေတာ့ အမ်ားဆံုး ၄၁လို႕ေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။ ဒါကပ်မ္းမွ်ယူထားတဲ့ အပူခ်ိန္ပါ။ ရက္အေတာ္မ်ားမ်ားမွာလဲ ၅၀ ေက်ာ္သြားတတ္ပါတယ္။ ေရာက္ခါစႏွစ္က အပူဆံုးပါပဲ။ အဲဒီႏွစ္က ကတၱရာလမ္းေပၚ ၾကက္ဥခြဲျပီးခ်ထားတာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ လာတဲ့အခါ အကာေတြ က်က္စျပဳလာပါတယ္။ အဲဒီ့အခ်ိန္တုန္းက ဒါလဲ သတင္းစာထဲ ဓါတ္ပံုေတြနဲ႕ပါလာတာပါပဲ။ အခုေနာက္ပိုင္းေရာက္မွ တိုးရစ္လုပ္ငန္း ထိခိုက္မွာစိုးလို႕ မေတြ႕ရေတာ့ဖူး။ ကၽြန္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာလဲ အဲဒီတုန္းကေလာက္ ပူတယ္လဲ မထင္ေတာ့ပါ။

သိပ္ပူတဲ့လေတြေရာက္လာတာနဲ႕ အလုပ္သမားေတြကို ေန႕လည္ ၁၂ နာရီေက်ာ္လာရင္ အမိုးမပါတဲ့ေနရာေတြမွာ အလုပ္လုပ္ခြင့္မေပးေတာ့ပါဘူး။ ဒီက အစိုးရက လိုက္နာရမဲ့ စည္းမ်ဥ္းအေနနဲ႕ ထုတ္ထားတာပါ။ လုပ္ခ်င္ရင္ မနက္လုပ္၊ ေန႕လည္ ၁၂ နာရီကေန ညေန ၄ နာရီအထိ နား၊ ျပီးမွဆက္လုပ္၊ အလုပ္ခ်ိန္ျပည့္ေအာင္ ညအထိဆက္လုပ္။ ရံုးလိုမ်ိဳး အခန္းထဲမွာ၊ အမိုးအကာေအာက္မွာ လုပ္ေနသူေတြကေတာ့ ပံုမွန္အလုပ္ခ်ိန္အတိုင္းပါပဲ။ မလိုက္နာရင္ အဲဒီကုမၸဏီကို ဒါဏ္ေငြေပးေဆာင္ခိုင္းပါတယ္။ တကယ္တမ္းဆိုရင္ေတာ့ ဒီအပူခ်ိန္ဟာ သိပ္ျမင့္ပါတယ္ဆိုတဲ့အထဲ မပါပါဘူး။ တႏွစ္က ျပည္မွာေနျဖစ္တုန္း အပူခ်ိန္ ၅၀ ေက်ာ္သြားေသးတာပဲ။ သိပ္မဆန္းပါဘူးလို႕ ထင္ခ်င္ထင္မိပါလိမ့္မယ္။ ဒီမွာက ေနရထိုင္ရခက္ေစတာက အပူခ်ိန္အျပင္ စိုထိုင္းဆပါ။ ပ်မ္းမွ်ပမာဏကိုၾကည့္ရင္ ..

ဟိုးအရင္တုန္းက အာရပ္ေတြ အခုလို သက္ေတာင့္သက္သာ ေနလို႕ျဖစ္ေစမဲ့ အဲကြန္းေတြမေပၚခင္က ေႏြရာသီဆိုရင္ ကမ္းေျခနဲ႕ေ၀းတဲ့ ကုန္းတြင္းပိုင္းက အိုေအစစ္ေတြဆီ သြားၾကပါသတဲ့။ အိမ္ကိုေတာင္မွ သူတို႕ဟာ ဒီစိုထိုင္းဆေတြနဲ႕ သင့္ေလွ်ာ္ေအာင္၊ ေနာက္ အပူခ်ိန္ေလွ်ာခ့်ႏိုင္ေအာင္ သူ႕ဒီဇိုင္းနဲ႕သူ ေဆာက္တတ္ၾကတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းကိုေတာ့ ေနာက္မွ သိသေလာက္ထပ္ေရးပါ့မယ္။

ပူရတဲ့အထဲ စိုထိုင္းဆကမ်ားေတာ့ ပိုေနရထိုင္ရခက္ေစပါတယ္။ ေရေႏြးေငြ႕နဲ႕ ေပါင္းေနသလိုပါပဲ။ အျပင္ထြက္လိုက္တာနဲ႕ ေခၽြးက တေပါက္ေပါက္၊ တဒီးဒီးစီးက်ျပီး ခဏအတြင္းမွာ ေရဓါတ္ဆံုးရွံုးတာ သိပ္မ်ားပါတယ္။ ေနာက္စိုထိုင္းဆ သိပ္လြန္ကဲတဲ့ေန႕ေတြဆိုရင္ မိုးလင္းတာနဲ႕ ျမဴေတြဆိုင္းေနေတာ့တာပဲ။ ေအးတဲ့ျမဴေတာ့မဟုတ္ပါ ( Fog )။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကားမေတာ္တဆ ထိခိုက္မွဳ႕ေတြမ်ားတတ္လို႕ အျမဲတမ္း ေၾကာ္ျငာေပးေနတတ္ပါတယ္။ ေနာက္ ပန္းနာ၊ ရင္က်ပ္ သမားေတြအတြက္ ပင္လယ္ကမ္းေျခဘက္ မသြားဖို႕လဲ ေၾကာ္ျငာေပးတတ္ပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္လဲ ေႏြဦးကာလ ျမဴေတြထလာခါနီးတာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကဲ ဒီတပတ္ပိတ္ရက္ ဒို႕ဘယ္သြားၾကမလဲဆိုျပီး အျမဲ အျပင္ထြက္ဖို႕ ျပင္ေနတတ္တာေပါ့။ အဲ ဒီသံုးလေလာက္ေက်ာ္သြားတာနဲ႕ တေျဖးေျဖးျပန္ေအးလာျပီး ေနေရာင္ေတာက္ေတာက္ ေလေအးေအးတျဖဴးျဖဴးနဲ႕ သိပ္ေနလို႕ေကာင္းလာမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ သံုးလေလာက္ေတာ့ ပူေနပါလိမ့္အံုးမည္။

ပံုေတြအားလံုး ဂူဂယ္က ယူထားပါသည္။