Monday, August 18, 2014

တေန႕တာ အေတြး ( ၁၈၊၈၊ ၂၀၁၄ )

              ညကအိပ္မက္မက္တယ္။
              ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ကေတာ့ ဒီအတိုင္းပဲေတြ႕ထိသိ ေနႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့ သာမာန္အိပ္မက္တခုပဲဆိုပါေတာ့။
              သို႕ေပမဲ့ ဖ်တ္ခနဲ အသံတခုခုၾကားရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ေမွ်ာ္လင့္မထားတာ တခုခုက ေရွ႕မွာရုတ္တရက္ ေပၚလာရင္ျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ေျခေတြလက္ေတြရယ္ ေခါင္း( ေဂါင္း )ရယ္က ထိကရုန္းပင္လိုပဲ ရင္ဘတ္အေရွ႕ကို ကိုင္းလာတတ္တာေတြ႕တယ္။ 
              အိပ္ယာကႏိုးေတာ့ ဇေဝဇ၀ါနဲ႕ စဥ္းစားမိတယ္။ ထိကရုန္းေတြကေတာ့ ဒီလိုလုပ္တာဟာ သူ႕သဘာဝနဲ႕သူတတ္ႏိုင္တာ အစြမ္းကုန္လုပ္လိုက္တာပဲ။ တကိုင္းျပတ္သြားလဲ သူဆက္ရွိေနမွာပဲ၊ သို႕ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အိပ္မက္ထဲ ဘာလို႕ဒီလိုလုပ္မိေနပါလိမ့္ေပါ့။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိ စဥ္းစားမိေပမဲ့ ဘာမွ ေရေရရာရာမရွိလာခဲ့။
               ဒီလိုနဲ႕ ကုတင္ေျခရင္းက အိမ္ထဲစီးတဲ့ဖိနပ္ အသာလွ်ိဳျပီး ေရခ်ိဳးခန္းဆီလွမ္းလာခဲ့တယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းအ၀င္ ေရစိုေနတဲ့ေနရာမွာ ေခ်ာ္မလိုျဖစ္သြားလို႕ အနားမွာရွိတဲ့ အဝတ္စုတ္နဲ႕ ေျခာက္သြားတာ ေသခ်ာတဲ့အထိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ထိုင္သုတ္ေနလိုက္တယ္။

                ေအးဗ်ာ.. အသက္ကေလးရလာေတာ့လဲ အရင္လိုေပါ့ေပါ့ဆဆ ေနလို႕မျဖစ္ေတာ့ဘူး..

No comments:

Post a Comment