ေကာ္ဖီခြက္တခု အရင္းျပဳ၍

“ ဥာဏ္ေတာ္လွ်င္ ေရွ႕သြားမရွိျခင္းသည္ မရွိ။ “

ၾကည္ျငိဳဖြယ္ ဂုဏ္ေတာ္တခုပါ။ ေဆာင္ရြက္တာ၊ ေျပာဆို ဆံုးမတာေတြထက္၊ ေတြးေတာၾကံဆမွဴ႕ေတြမွာပင္ ဥာဏ္ကဦးေဆာင္မွဴ႕ အျမဲရွိေနတဲ့သေဘာ။

သာမန္လူသားကၽြန္ေတာ္ေတာ့ အခုအခ်ိန္အထိ ေရွ႕ကမေရာက္ႏိုင္ေသး။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ေနာက္ကလိုက္ေနဆဲပါပဲ။ လုပ္လိုက္တာ မွားသြားရင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသလို၊ တခါတေလေလး လုပ္သင့္သလိုေလး မွန္မွန္ကန္ကန္ လုပ္လိုက္မိလွ်င္ ေတြးျပီး၀မ္းသာမဆံုး။

-------------------                      ------------------                              ------------------

ည ၉ နာရီမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕မိသားစု ၃ ေယာက္ မပ်က္မကြက္ၾကည့္ေလ့ရွိတာကေတာ့ MasterChef Australia  အစီအစဥ္ပဲ။ ဘယ္ေလာက္ၾကည့္ျဖစ္လဲဆို သားငယ္က စပြန္ဆာလုပ္တဲ့ ေခ်ာကလက္မုန္႕ေၾကာ္ျငာမွ အာရပ္ဘာသာႏွင့္အရွည္ၾကီး ေတာက္ေလွ်ာက္ေျပာသံကို အလြတ္ရျပီး တေသြမတိမ္းလိုက္ေျပာတတ္ေနျပီ။ ဘာေျပာမွန္းေတာ့ နားလည္လွသည္မဟုတ္။

ေပးထားတဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာ အျပိဳင္အဆိုင္ခ်က္ၾကတာၾကည့္ရတာ သိပ္စိတ္၀င္စားစရာ။ ဇနီးက အသားငါးေတြ၊ သီးႏွံေတြလတ္ဆပ္ျပီး အမယ္စံုလွတာသိပ္သေဘာက်ပါတယ္။ တေတာင္ေက်ာ္ေလာက္ရွိတဲ့ ေဆာ္လမြန္ငါးလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ၾကီးကေန လက္တ၀ါးသာသာ အသားျပားကိုလႊာယူျပီး က်န္တဲ့ငါးကို တဖက္တြန္းေရႊ႕လိုက္လွ်င္ သူ႕မွာစုတ္သပ္လို႕မဆံုး။

စခ်က္ျပီး စားစရာမ်ား ပံုစံတျဖည္းျဖည္းေပၚလာလွ်င္ သားငယ္က ေဖေဖ၊ေမေမ သားသားဗိုက္ဆာတယ္ ေျပာလာတတ္ပါတယ္။ ေၾကာ္ျငာအလွည့္ေရာက္ရင္ သူစားဖို႕ မုန္႕ေပးမွျငိမ္တယ္။

ခ်က္ျပီးလို႕ ဘယ္အစားအစာကပိုေကာင္းလဲ ဆံုးျဖတ္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့အလွည့္။ အစားအေသာက္ပံု၊ အဆင္း ဘယ္ေလာက္လွပေၾကာင္းတဖြဲ႕တႏြဲ႕၊ ျမည္းၾကည့္ျပီး ဘယ္အနံ႕ေလးက ဘယ္လို၊ အရသာေလးကဘယ္လို၊ ေနာက္ ၾကြတ္ရြေနတဲ့ ဘယ္အပိုင္းေလး အစရွိသည္ျဖင့္ တဖြဲ႕တႏြဲ႕လုပ္လာလွ်င္၊ ေခါက္ဆြဲ ထျပဳတ္ရမလိုလိုျဖစ္လို႕ျဖစ္၊ စားစရာေတြသိမ္းတဲ့ေနရာနား မ်က္စိက တေဝ့ေဝ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီအစီအစဥ္လာျပီဆိုတာနဲ႕ ေကာ္ဖီတခြက္ေဖ်ာ္ျပီး လက္ထဲအသင့္ကိုင္ထားမွ အဆင္ေျပပါေတာ့တယ္။

            အစီအစဥ္ျပီးခ်ိန္၊ လက္ထဲက ေကာ္ဖီကုန္ခ်ိန္မွာေတာ့ သားငယ္က ခြက္ကေလးလာယူျပီး ေဆးတဲ့ေနရာ သြားထားေပးတတ္ပါတယ္။ တခါတေလ တျခားအာရံုေရာက္ေနခ်ိန္မွာ ေမ့ေနတတ္ေပမဲ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ သူပဲသြားထားေပးတတ္တာပါပဲ။ အေသးအဖြဲေပမဲ့ သူ႕အရြယ္ေလးနဲ႕ သိတတ္တာ၊ လုပ္ေပးခ်င္စိတ္ရွိတာ ပီတိျဖစ္မဆံုး။

            တေန႕က ေကာ္ဖီအကုန္မွာ သူက ပံုဆြဲေနလို႕ “ သားသားေရ၊ ေဖေဖ့ ေကာ္ဖီခြက္သိမ္းေပးပါအံုး” လို႕ ေျပာလိုက္ေတာ့ “ ဟုတ္ ”  ဆိုျပီးလာယူပါတယ္။ ပံုဆြဲေနတဲ့အထဲ စိတ္ကသန္ေနေတာ့ အျမန္ေျပးသြားျပီး အထားမွာ ခြက္က လြတ္က်ျပီး ကိုင္းက်ိဳးသြားပါတယ္။

                     အိုး.. ဆိုျပီး မ်က္လံုးေလးျပဴး၊ ငိုခါနီးလုပ္ေနၾက လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ပါးစပ္ေလးပိတ္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ဖက္ လွည့္ၾကည့္ပါတယ္။ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္ေလးမွာ ၀မ္းနည္းေနေသာစိတ္ကေလးက အထင္းသား။
            သူ႕ကိုသနားစိတ္နဲ႕ လြတ္မက်ေအာင္ ဘယ္လိုဘယ္ညာ လက္ခ်ာမရိုက္ေတာ့ပဲ ကိုင္းက်ိဳးေလးကို လက္ညိဴးညြန္ျပီး ရယ္သံနဲ႕ ေဟေဟး..ေဖေဖ့ေကာ္ဖီခြက္ ကိုင္းေလးက်ိဳးပီ ဆိုျပီးသီခ်င္းလိုလို ကဗ်ာလိုလို ကၽြန္ေတာ္စရြတ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အေမျဖစ္သူကလဲ ေနာက္က လက္ခုပ္တီးျပီး လိုက္ဆိုပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ မ်က္ႏွာငယ္ေလးက ခ်က္ခ်င္းဝင္းလာျပီး ျပံဳးကာ ေပ်ာ္သံအျပည့္နဲ႕ သူလိုက္ဆိုပါတယ္။

            ေနာက္ ဇနီးသယ္က ကိုင္းက်ိဳးသြားတဲ့ ခြက္ေလးကို သိမ္းဖို႕အသြားမွာ သားငယ္က ေပ်ာ္ရႊင္ေက်းဇူးတင္စြာႏွင့္ သူ႕အေမကို အားရပါးရ ေျပးဖက္ပါတယ္။ဇနီးသယ္က  အသင့္၀ယ္ျပီး သိမ္းထားတဲ့ ခြက္အသစ္ႏွစ္ခြက္ကိုထုတ္လာျပီး ဒါက ရွင့္ဖို႕ အျပာ၊ ေနာက္ပန္းပြင့္နဲ႕ ခြက္အသစ္က သူ႕အတြက္တဲ့။ သူ႕အရင္ခြက္ကို ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ဖို႕ထားမယ္တဲ့။ ၀ယ္ထားတာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ ခြက္အသစ္တစံု အခုမွပဲ ေနရာရေတာ့တယ္။

 ခဏေနေတာ့ သားငယ္ကၽြန္ေတာ့ဆီေရာက္လာျပီး သူနဲ႕ခ်တမ္းကစားဖို႕ေျပာပါတယ္။ ကုတင္ေပၚမွာ သားအဖႏွစ္ေယာက္ ကစားေနတုန္း သားငယ္က မသိမသာ ကၽြန္ေတာ့ကို၂ခါခိုးနမ္းတယ္။  ကၽြန္ေတာ္လဲ မသိသေယာင္ေယာင္။ သားအဖႏွစ္ေယာက္က ဒီေနရာမွာေတာ့ တျဖတ္ထဲပဲ၊ ရွက္တက္တက္ရယ္...