Friday, January 27, 2012

သည္ည ကဗ်ာေရးပါဦး




အႏုပညာရွင္တေယာက္..

သူသိပ္ျမတ္ႏိုးခဲ့တဲ့ သူ႕ရဲ႕ဖန္တီးမွဴ႕ေတြထဲကတခုအတြက္..

အျပင္လူတေယာက္အတြက္ေတာ့ သူ႕ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြကို မွန္းရခက္ေပမဲ့..

အသံအျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တဲ့စကားလံုးေတြထက္..

အသံအျဖစ္ မေျပာင္းလဲပဲတည္ေနခဲ့တဲ့ မ်က္ႏွာေပၚက အရိပ္ေတြဟာ..

ပိုျမင္သာပါလိမ့္မယ္။

Wednesday, January 11, 2012

ေစ်းပြဲေတာ္ ၃

ဒါကေတာ့ အာဖရိက ေစ်းရံုေလးပါပဲ။



အ၀င္၀မွာ တစ္ေယာက္က အရုပ္တခု လုပ္ျပေနတယ္။ ေအာက္က အတိုအစပံု ကိုၾကည့္ရတာ အေတာ္ျပီးေနျပီးသားကိုမွ အေခ်ာသပ္ေနတာျဖစ္ပံုရပါတယ္။



အထဲမွာေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ အရုပ္ေတြ။ ( ဒီလူက ရုပ္ရွင္မင္းသားတေယာက္နဲ႕ တူတယ္ထင္တယ္ )






အစြယ္ေတြ ထင္လိုက္မိေသးတယ္။ ေနာက္မွ ဒီလိုထားတဲ့ပံုေထာက္ေတာ့ အစြယ္အစစ္ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေလ ဆိုတဲ့ အေတြး၀င္လာမိတယ္။ အဲ့ဒီ့အေတြးနဲ႕တင္ ေက်နပ္ျပီး ေစ့ေစ့စပ္စပ္ မၾကည့္ခဲ့ေတာ့ဘူး။




ေနာက္တေနရာက ယီမန္..
အထဲမွာ ဟင္းခပ္အေမႊးအၾကိဳင္ေတြ အားရပါးရ ေရာင္းေနတာ ေတြ႕ပါတယ္။ သူတို႕ ရိုးရာ၀တ္စံုကိုက ကၽြတ္ဆင္ၾကီး၊ ခါးၾကားမွၾ ဓါးေကာက္ထိုးလွ်က္ …






ပ်ားရည္ေတြ႕လို႕ စပ္စုမိပါတယ္။ အေတာ္ေစ်းခ်ိဳတာပဲ။ ပ်ားရိုင္းေတြဆီက ရတယ္ဆိုပါတယ္။ အရသာ ျမည္းလို႕လဲရတယ္။ ၇၀ မီလီမီတာေလာက္ ဘူး၀ိုင္း ( အဖံုးပါ အပါအ၀င္ ၈၀ မီလီမီတာခန္႕အျမင့္ ) တဗူးအျပည့္မွ ၂၀ တဲ့ ( ေဒၚလာ= ၂၀/ ၃.၆၈ )




ေနာက္ ဗီယက္နမ္.. အ၀င္ေပါက္ေဘးမွာ သီးသန္႕ ရိုးရာ တူရိယာ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲေလးနဲ႕။ တေယာလို သံရယ္၊ ၀ါးပတၱလားသံရယ္၊ ပေလြရယ္သံရယ္ ေပါင္းထားတဲ့ အသံလို႕ပဲ ေျပာပါေတာ့။




ၾကည့္ေနဆဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ မအီမသာျဖစ္လာတယ္၊ ေနာက္ ေနရထိုင္ရ ပိုခက္လာတယ္။ အသက္ကေလးက ရလာျပီေလ..။ ၾကာရင္ ပိုဆိုးလာမယ္ သိလို႕ ျပန္ဖို႕ စိတ္ကူးရေတာ့တယ္။ ေနာက္ထပ္သြားျဖစ္မွပဲ က်န္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြက ဆိုင္ေတြအေၾကာင္း အေသးစိတ္ထပ္ေရးပါ့မယ္။

ဂိတ္ကေန အျပင္လွမ္းထြက္လိုက္ေတာ့ စိတ္ထဲ မေကာင္းျဖစ္သြားေသးတယ္။ ဂိတ္ေၾကးတဆယ္ ဒီမွာတင္ ဆံုးသြားျပီေလ..

Tuesday, January 10, 2012

ေစ်းပြဲေတာ္ ၂

အဲဒီ႕ ၃ ႏိုင္ငံနဲ႕ဆိုင္ရာ ေစ်းရံုေလးေတြ ထဲ ပတ္ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အလယ္က ကြင္းျပင္ဆီ ေလွ်ာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ကြင္းအလယ္မွာ စဥ္ေလးတခုရွိျပီး အဲဒီ့မွာ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုက ယဥ္ေက်းမွဴ႕အဖြဲ႕ေတြ သူ႕ရက္နဲ႕ သူ၊ သူ႕အခ်ိန္နဲ႕သူ အလွည့္က် ေဖ်ာ္ေျဖေပးေလ့ရွိပါတယ္။


စဥ္ေရွ႕ေရာက္ခိုက္မွာပဲ ေၾကျငာသံေပၚလာတာက အီေကြေဒါႏိုင္ငံက အဖြဲ႕တခုက သီခ်င္းရယ္၊ အကရယ္နဲ႕ ေဖ်ာ္ေျဖေပးမွာျဖစ္ျပီး ငါးမိနစ္ေနရင္ စမယ္ဆိုပါတယ္။ ဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လဲ ေစာင့္ေနေတာ့တာေပါ့။
စေတာ့ အေတာ္သေဘာက်မိပါတယ္။ အဆိုရယ္၊ ဂစ္တာရယ္၊ ကီးဘုတ္ရယ္၊ Drum ရယ္၊ ပေလြတလက္ရယ္ သြက္သြက္ ျမဴးျမဴးနဲ႕၊ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ကလဲ သီခ်င္းနဲ႕ အတူကတယ္။




ပံုထဲမွာ ခါးမွ ထိုးထားတဲ့ ပ၀ါ အနီေလးကို အစြန္းႏွစ္ဖက္က ကိုင္ျပီး ဟိုဟိုဒီဒီေျပးကလိုက္ ၊ ခါးၾကားထိုး ကလိုက္နဲ႕။ အဲ .. သီခ်င္းလဲ ဆံုးေရာ အဲဒီ့ပ၀ါ အနီေလးကို ကေလးေလးအလား ေပြ႕ရင္းနဲ႕.. ( သရုပ္ေပၚမယ္ထင္တာပဲ.. )




ေနာက္တပုဒ္မွာ ေနာက္တေယာက္ ထြက္ကပါတယ္။ လွတပတေလး..




စျပီးကတဲ့အခါ အရင္တေယာက္အတိုင္းပဲ ခက္သြက္သြက္၊ ဂါ၀န္စ ကို ကိုင္ရင္း နဲ႕ ကပါတယ္။ သီခ်င္းအလယ္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ ခနထိုင္ျပီး ေရခ်ိဳး အလွျပင္တဲ့ ပံု လုပ္ပါတယ္။ ( အရြယ္ေရာက္လာျပီ သရုပ္ေဖၚေလသလားပဲ ) အဲဒီ့ေနာက္ ျပန္ထကေတာ့ အရင္လို မဟုတ္ေတာ့ သိမ္သိမ္ ေမြ႕ေမြ႕နဲ႕ ( လက္ပံုစံက ဘဲေလးအကနဲ႕ အေတာ္တူေအာင္ ) သီခ်င္းဆံုးတဲ့ အထိ ကသြားပါတယ္။





ဒီတေယာက္ကို မ်က္ႏွာလိုက္တဲ့အေနနဲ႕ ေနာက္တပံုထပ္တင္လိုက္အံုးမယ္..




ေနာက္ဆံုး အပုဒ္မွာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ အတူ။ စစခ်င္း ေရွ႕ကတေယာက္ထိုင္ ဂါ၀န္ အစကို ကိုင္ျပီးအပ္နဲ႕ ခ်ဳပ္ေနတဲ့ပံု၊ သူ႕ေနာက္က တေယာက္ကထိုင္ျပီး ေနာက္ေက်ာဘက္ကေန ခ်ဳပ္ေပးေနတဲ့ပံု လုပ္ေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုး အ၀တ္အစား တကိုင္ကိုင္နဲ႕ ကေတာ့တာပဲ။ ( အ၀တ္အစားသစ္ရလို႕ ၀မ္းသာတယ္ ျပခ်င္တာထင္တယ္ ) ဒီလို ျဖစ္တဲ့အထိ ကသြားပါတယ္..




တခုအံ့ၾသမိတာက လူေလာက္လူအမ်ားၾကီးၾကားထဲ ဘယ္လိုလုပ္ ေတြ႕ေအာင္ရွာႏိုင္တယ္ မသိ..




ေနာက္ဖြဲ႕က ယီမန္အဖြဲ႕.. ဗံုနဲ႕ လူေလးေယာက္က ဓါးတရမ္းရမ္းနဲ႕ ကတယ္။ ဘယ္ရမလဲ လစ္ေတာ့တာေပါ့..





ဒီစဥ္နဲ႕ မလွမ္းမကမ္းမွာ ကြန္တိန္နာေတြခ်ထားျပီး အေပၚမွာ ဒီလိုအလံုးတခုတင္ထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါနဲ႕ သြားၾကည့္တာ ဆိုင္ကယ္ ငါးစီးလဲေတြ႕တယ္ဆိုေတာ့ ( ေသခ်ာပါျပီ )ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီက ဆပ္ကေတြထဲကလို ကမ ၻာလံုးထဲ ဆိုင္ကယ္စီးမယ္ထင္တာပဲ။ ေမးၾကည့္ေတာ့ စေတာ့မယ္တဲ့။ ဒါနဲ႕ ဆိုင္ခန္းေတြဆီျပန္မသြားေသးပဲ ေစာင့္ေနပါတယ္။
စေတာ့ လူေလးေယာက္ ဆိုင္ကယ္ ၄ စီးနဲ႕ ကြန္တိန္နာ အမိုးေပၚ တက္သြားတယ္။ က်န္တဲ့တစီးကို အေပၚတင္ျပီး ရပ္ထားတယ္။ ေနာက္ မၾကာပါဘူး တေယာက္ျပီးတေယာက္ ကမ ၻာလံုးထဲ၀င္ျပီး စီးၾကတာ ၄ ေယာက္လံုး တျပိဳက္ စီးတဲ့အထိ ျဖစ္လာတယ္။ သိပ္မက်ယ္လွတဲ့အထဲ ၄ ေယာက္ စီးၾကတာဆိုေတာ့ ခ်ိန္သားကိုက္ဖို႕ အေတာ္ေလ့က်င့္ထားၾကပံုေပၚပါတယ္။



၅ေယာက္ေျမာက္ ေနာက္ဆံုးတေယာက္က အဲဒီ့အခ်ိန္ေရာက္မွ ကြန္တိန္နာထဲက ထြက္လာျပီး အေပၚတက္လာတယ္။ အမ်ိဳးသမီးဗ်။ ျပီးေတာ့ ၅ ေယာက္လံုး တျပိဳက္နက္ စီးျပျပီး အထိအခိုက္မရွိ ပြဲျပီးသြားပါတယ္။
ဒီေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္လဲ ဆိုင္ခန္းေတြဆီ ျပန္လွည့္ျဖစ္ေတာ့တယ္…

Monday, January 9, 2012

ေစ်းပြဲေတာ္..

အခုအခ်ိန္ ဒူဘိုင္းမွာက ေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္အခ်ိန္၊ ေခၚၾကတာကေတာ့ Dubai Shopping Festival ( DSF )၊ အခ်ိန္အားျဖင့္ တလ၊ ပံုမွာပါတဲ့အတိုင္းပါပဲ။




ေရာင္းတဲ့သူေတြကလဲ နည္းမ်ိဳးစံုပဲ ေလွ်ာ့ေရာင္းၾက၊ တြဲေရာင္းၾကနဲ႕ မက္ေလာက္စရာအခင္းအက်င္း၊ ၀ယ္တဲ့သူေတြကလဲ အားရပါးရ၀ယ္နဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဘယ္ဖက္ကမွ မပါဘူး။


ဒီလိုပဲ ဒူဘိုင္းျမိဳ႕ျပင္တေနရာမွာ ( အနီးနားမွာ အိမ္ယာ စီမံခ်က္ေတြရွိေသာ္လဲ မျပီးျပတ္ေသးလို႕ ျမိဳ႕ျပင္လို႕ပဲ ေျပာႏိုင္ေသးပါတယ္ ) Global Village ဆိုျပီး ေစ်းပြဲေတာ္ တခုကိုလဲ က်င္းပေနပါတယ္။ သူကေတာ့ DSF ကို အေျခခံထားတယ္ဆိုေပမဲ့ အခ်ိန္ပိုယူထာားပါတယ္။ ႏို၀င္ဘာလ ၁ ရက္ေန႕ကေန မတ္လ ၃ ရက္ေန႕အထိတဲ့။ ေရာင္းေပေတာ့ပဲ။


ျပီးခဲ့တဲ့ ေသာၾကာေန႕က ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီ့ကို သြားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အရင္ေန႕ေတြမွာ စိတ္ကူးထားတာက ကားမက်ပ္ခင္ ေစာေစာသြားျပီး အဲဒီ့မွာ ေအးေအးေဆးေဆးေနမယ္ေပါ့။ ပိတ္ရက္ ထံုးစံအတိုင္း လူစည္ေနလိမ္႕မယ္၊ ေစာေလ ေကာင္းေလေပါ့။ စဖြင့္တာက ၄ နာရီဆိုေတာ့ ၅ နာရီေလာက္ အိမ္ကထြက္ရင္ အဆင္ေျပႏိုင္မယ္ေပါ့။


သို႕ေသာ္ ပိတ္ရက္တို႕ထံုးစံအတိုင္း ေန႕လည္စာ ၂ နာရီေက်ာ္မွာစား၊ ျပီးေတာ့ စာအုပ္တအုပ္ဖတ္ရင္းနဲ႕ မထင္ပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားရာက ႏိုးေတာ့ ၆ ခြဲေနျပီ။ အရင္လို အဆင္မေျပႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာသိေပမဲ့ ဒီလိုပိတ္ရက္ေတြမွ လုပ္ေလ့ရွိတဲ့ သူတို႕အေခၚ Events & Shows ဆိုတဲ့ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲေလးေတြ မက္တာေၾကာင့္ ဇြတ္ထြက္လာျဖစ္ပါတယ္။ ေရာက္ေတာ့ ၇ နာရီခြဲ။
ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကားက်ပ္တဲ့အျပင္ ရဲေတြက လမ္းပိတ္ျပီး အေ၀းဆံုးက ကားပါကင္ေတြကို ျဖည့္ေနတဲ့အခ်ိန္။ ရပ္ရတဲ့ေနရာနဲ႕ ၀င္ေပါက္က အေတာ့ကိုလွမ္းေသးတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့ ၂ ဦးႏွစ္ဖက္ အက်ိဳးရွိတယ္ ေျပာရမွာပဲ။


ကၽြန္ေတာ့္တို႕ဖက္ကေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ရတာေပါ့ဗ်ာ.. ေလွ်ာက္ေပေတာ့ တေမွ်ာ္တေခၚ၊ သူတို႕ဖက္ကေတာ့ ေအာက္ကပံုလို ( ဆိုက္ကားပဲ ေျပာပါေတာ့ ) စီးစရာယာဥ္ေလးေတြစီစဥ္ထားတယ္။ စီးခ်င္ရင္ ပိုက္ဆံေပးေလ၊ သက္သက္သာသာေရာက္ေစရမယ္ေပါ့။



သို႕နွင့္ေပါ့ဗ်ာ.. အေတာ္ေလွ်ာက္လိုက္ေတာ့ ဂိတ္ေရာက္ပါေလေရာ။ လက္မွတ္၀ယ္ရပါတယ္။ ၀င္ေၾကး ၁၀ ( ေဒၚလာ= ၁၀/၃.၆၈ )။ လူေတြစည္လြန္းေတာ့ ၀င္ေၾကးကိုက အေတာ္ရမွာ။ အထဲမွာေတာ့ ( ေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္ဆိုေတာ့ ) ေစ်းရံုေလးေတြလို႕ပဲ ေခၚပါေတာ့၊ သူ႕ႏိုင္ငံနဲ႕သူ ရံုေလးေတြဖြဲ႕ထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္၀င္လာခဲ့တဲ့ ဂိတ္နဲ႕ အနီးဆံုးက အီရန္။




အ၀င္၀နားက အရုပ္ေတြထဲက ဒီအရုပ္ကိုသေဘာအက်ဆံုးပဲ။ ကာကြယ္ေနတာလိုလို.. ရြယ္ပဲေနတာလိုလို..




အထဲမွာ အဓိက ေရာင္းေနတာကေတာ့ ေကာ္ေဇာဆိုင္ေတြမ်ားပါတယ္။ အထင္ကရကိုး..




ေနာက္ ပါကစၥတန္။ ေလာကၾကီးကို လွေနေစခ်င္သူတို႕သည္ ပါကီ အမ်ိဳးသားမ်ားျဖစ္ၾကသည္လို႕ အဆိုရွိတယ္မဟုတ္လား။ အလွဆင္ပစၥည္းေလးေတြ ဘုစုခရု အကုန္ဆြဲထားတာပဲ။ ေရႊျခည္ ေငြျခည္၊ ၀ါး စံုေနတာပဲ။







ေနာက္တခုကေတာ့ နာမည္ၾကီး ခ်ိဳင္းနား..




အထဲမွာ အစစ္ေတြပဲေရာင္းပါတယ္။ အကုန္လံုး တရုတ္ႏိုင္ငံတြင္ထုတ္လုပ္သည္ဆိုတဲ့ အာမခံစာတမ္းေလးေတြႏွင့္။ အရင္ႏွစ္ခုလို သီးသန္႕ေရာင္းတာရယ္လို႕မရွိ၊ ပစၥည္းမ်ိဳးစံု။ ဒီအရုပ္ဆိုင္ေလးေတာင္၊ နာမည္ၾကီးဇာတ္ေကာင္ အကုန္စံုေအာင္ ထည့္ထားႏိုင္ပါတယ္။ ေစ်းမ်ိဳးစံုနဲ႕..



ဆက္ရန္..